در فصل بهار عطر شکوفه‌های سه هزار درخت بهار نارنج در این باغ می‌پیچد که هوش از سر بازدیدکنندگان می‌برد.
آبنماها، فواره‌ها و جوی‌های آن به سبک باغ ایرانی طراحی شده است.
داخل آن نخستین عمارت کلاه فرنگی ایران ساخته شده که امروز به عنوان موزه تغییر کاربری یافته است.
نورپردازی بسیار زیبای مجموعه آن را به مکانی جذاب برای قدم زدن در شب تبدیل کرده است.
این باغ کهن ترین باغ شیراز است که در گذر تاریخ بارها ویران و از نو آباد شده است.
کلاه فرنگی دلگشا یادگار نسل به نسل آدم هایی بوده است که روح شاعرانه شیراز در وجودشان رخنه کرده است. هر نسل به سهم خود تلاش کرده‌اند باغ را زنده نگه دارند و یادگاری زیبا بر در و دیوار عمارت از خود به جا بگذارند. عمارت کلاه فرنگی امروزی باغ را نواب رضاقلی میرزا در سال ۱۳۳۶ ساخت و ساختن کلاه فرنگی در باغ‌های شیراز پس از او رواج بیشتری یافت. این عمارت در وسط باغ که ساخت آن مربوط به دوره‌ی زندیه است، به شیوه‌ی معماری کاخ‌های ساسانی بیشاپور ساخته شده است.
عمارت کلاه فرنگی سه طبقه‌ای، دو درب ورودی در دو طرف ساختمان دارد و شامل یک تالار بزرگ به همراه چهار شاه‌نشین است . ایوان بزرگی با دو ستون در طبقه‌ی میانی آن وجود دارد که رو به استخر است و پیرامون آن اشعاری از شوریده (شاعر عهد صفوی صاحب مثنوی سحر حلال از اهالی شیراز) با خط نستعلیق نوشته شده است.
دختر قوام الملک و همسرش ناظم‌الملک حدود نیم قرن پیش، واپسین ساکنان این عمارت زیبا بودند.
منبع: کارناوال
